รถไฟ ในความทรงจำ
เ มื่อสมัยเด็กๆ ผมเคยฝันอยากเป็นคนขับรถไฟ.... อ้าว มันผิดตรงไหนเล่า ใครๆก็มีความฝันทุกคนแหละ ยิ่งเป็นฝันตอนสมัยเด็กๆแล้วด้วยละก็ บางคนถึงขนาดอยากเป็นเจ้าหญิงก็ยังมีนี่นา แล้วกับคนขับรถไฟ ถึงมันจะดูแปลก แต่ก็เถอะ เอาน่า ฝันใครก็ฝันมันนี่ครับ ก็คงเป็นเพราะว่าในสมัยก่อน ผมได้อาศัยโดยสารรถไฟ ไปไหนมาไหนบ่อยกว่าชาวบ้านเขา เรียกว่าปิดเทอม เปิดเทอม เป็นอันว่าต้องได้ขึ้นรถไฟไปอยู่กับปู่ย่า ที่บ้านพิษณุโลกเป็นประจำ ด้วยเหตุนั้นกระมัง ความผูกพัน และความชอบโดยส่วนตัวของผมกับรถไฟจึงเกิดขึ้น ผมชอบบรยากาศบนรถไฟในสมัยก่อนมาก จำได้ว่า มันน่าสนุกกว่าปัจจุบันเป็นไหนๆ มีไก่ย่าง ข้าวเหนียว มีอาหารจานๆร่อนไปร่อนมา ปลาหมึกย่างเสียบไม้ ขนมบ้าบิ่น ซึ่งจะมีแต่ที่สถานีท่าเรืออยุธยาเท่านั้น ในปัจจุบันรถไฟของเราเห็นว่า(เขาบอก)พัฒนาไปบ้าง แต่ก็ไม่รู้ว่า พัฒนาไปในทางไหน ตัวรถไฟเอง ผมก็เห็นว่ารถไฟไทย ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงอะไรมาก ตัวรถจักร ก็ยังคงเป็น เหมือนเดิมเช่นเดียวกับคันที่ผมเคยนั่งเมื่อสมัยเด็กๆ จะมีเปลี่ยนไปบ้างก็คงจะเป็นคนขายของบนรถไฟ ที่หายหน้าหายตาไป มีแต่รถไฟเปล่าๆ กับผู้โดยสาร ไม่มีสีสรร ความสนุกสนานอะไร
