ภายใต้ดวงอาทิตย์แห่งความทรงจำ

ผมมีเพื่อนคนหนึ่งเป็นชาวจีน ตะแกทำงานอยุ่ที่เดียวกับผมนี่แหละ ผมเคยถามแกว่า "เหล่าซือ(แกเป็นครูสอนภาษาจีนน่ะครับ เหล่าซือแปลว่าครูในภาษาจีน)เคยไปกำแพงเมืองจีนไหม" "ผอมไม่เคยไปครับ...มันไกล" "แล้วพระราชวังต้องห้ามเล่า" "อันนี้ก็ไม่เคยครับ หมั่น ไกลจากบ้านผอม หมั๊กๆ เลย" อ้อ ไม่ได้พิมพิ์ผิดนะครับ อันนี้ ผมพิมพ์จากสำเนียงของเหล่าซือแกตรงๆ จึงออกมาเพี้ยนๆ นิดหน่อย ไม่ได้ จงใจจะแอ๊บแบ๊ว แอ๊บเบิ้ว อะไรทั้งนั้น "อ้าว แล้วเคยไปจิ่วจ้ายโกวไหมเล่า" "อ้อ อันนี้ก้ม่าย เคยครับ หมั่น ไกล จากบ้านผอม หมั๊ก จิงๆ ผมเลยอยู่แต่บ้าน" ถามไปถามมา ผมว่าตรรกะ ของเหล่าซือนี่แปลกดี ไกล เลยไม่ไปมัน ซะเลย อืม แต่แล้ววันหนึ่ง เหล่าซือก็มาถามผมว่า "พี่ๆ พี่เคยไปเที่ยว จังหวัดระนองหมาย(หรือไม่) สวยหมั๊ก เลย ผอมไปมาแล้วนะ "เออ ไม่ เคยไปน่ะเหล่าซือ ผมไม่ว่างครับ" "แล้วแม่ฮ่องสอนล่ะ เคยหมาย ปีใหม่นี้ผอมจะไปนะ เห็นว่าสวยหมั๊กๆเลย อยากไป" "เอ่อ......ไม่เคย" แล้วก็มีหลายๆที่ที่เหล่าซือแกมาถามๆ ว่าที่นั่นที่นี่ ที่แกไปมาแล้วนี่ ผ

" หะเบสสมอพลัน ออกสันดอนไป ลัดไป เกาะสีชัง จนกระทั่งกระโจมไฟ เที่ยวหาข้าศึก มิได้นึกจะกลับมาใน ถึงตายตายไป ตายให้แก่ชาติเรา พวกเราจงดู รู้เจ็บแล้วต้องจำ ลับดาบไว้พลาง ช้างบนยอดกาฟฟ์จะนำ สยามเป็นชาติของเรา ธงยอดเสาชักขึ้นทุกลำ ถึงเรือจะจมในน้ำ ธงไม่ต่ำลงมา เกิดมาเป็นไทย ใจร่วมกันแหละดี รักเหมือนพี่เหมือนน้อง ช่วยกันป้องปฐพี สยามเป็นชาติของเรา อย่าให้เขามาย่ำมายี ถึงตายตายดี ตายในหน้าที่ของเรา พวกเราทุกลำ จำเช่นดอกประดู่ วันไหนวันดี บานคลี่พร้อมอยู่ วันไหนร่วงโรย ดอกโปรยตกพรู ทหารเรือ เราจงดู ตายเป็นหมู่เพื่อชาติไทย" อะแฮ่ม ขออนุญาตินำเพลงของทหารเรือมาขึ้นนำความในครั้งนี้เสียหน่อย หวังว่าคงจะมีคนเคยได้ยินบ้างนะครับ... เพลงนี้ ผมร้องเป็นตั้งแต่อายุราวๆไม่เกินสิบขวบ เนื่องด้วยได้เคยมีโอกาสได้ไปเข้าค่ายสันทนาการ เยาวชนลูกนาวี เมื่อนานแสนนานมาล่วงแล้วที่ฐานทัพเรือสัตหีบ ครั้งนั้นจำได้ว่าไปเข้าค่ายกับพี่ๆ อีกสองคน ผมเป็น้องสุดท้องก็เดินต้อยๆ ตามเขาไป กิจกรรมของค่ายก็คงไม่พ้นไปดูนู่นดูนี่ ดูเรือรบ ดูการฝึกของ ทหารเรือ และทำกิจกรรมอื่นๆอีกมากมาย แต่ที่จำได้ก็คือวันแรกที่ไปเข้าค่าย พว